Op 8 maart 2021 is het Internationale Vrouwendag en ja hoor, daar is hij weer, de beroemde krabbenmand. Alhoewel er natuurlijk ook mannen in kunnen zitten, wordt de krabbenmand geassocieerd met vrouwen. Vrouwen die elkaar het licht in de ogen niet gunnen. Die omhoog kruipen ten koste van andere vrouwen, de andere krabben naar beneden duwend. Bij `krabben’ heb ik de associatie met lange rode nagels van vechtende vrouwen, elkaar aan de2407 haren trekkend, krabbend met grote plukken haar op de grond en bloedende wonden op de huid achterlatend.

Wat is dat toch met `ons’ vrouwen? Waarom hebben wij moeite met elkaar gunnen? Een aantal vrouwen in mijn netwerk vroeg ik, voor het webinar, `Invloed met Impact‘, dat ik organiseer komende vrouwendag, naar het fenomeen krabbenmand. Sommigen rolden met hun ogen, anderen knikten direct bevestigend toen ik het woord krabbenmand liet vallen. Ze hadden er allemaal ervaring mee. Waar het vandaan komt? Dat antwoord wisten ze me niet te vertellen.

Is het onze onzekerheid (imposter of impostor syndrome) of is het omdat er zo weinig posities zijn voor vrouwen dat wij alles op alles zetten om hogerop te komen en die andere vrouwen zo ver mogelijk naar beneden duwen?

Sisters, is het niet dat wij het omgekeerde bereiken van dat wat we willen bereiken? Moeten wij ons niet de ogen uit ons hoofd schamen dat de krabbenmand een typisch vrouwelijk fenomeen is dat geassocieerd wordt met een vrouwelijk gemeen karaktertrekje?

Wat mijn netwerk mij ook teruggaf, was `sisterhood’; elkaar steunen en ruimte in (durven) nemen. Niet trappen maar de taart verdelen. Er is genoeg voor iedereen als we maar opkomen voor elkaar en samen kansen creëren. Zoals een vriendin van mij zo mooi verwoordde; laten we elkaar water geven.

Laten we elkaar water geven en in ons woordenboek de krabbenmand schrappen en vervangen voor sisterhood! Doe je mee?