`Dit boek is niet voor watjes. Het is geschreven voor vrouwen die wat willen bereiken in hun werkende leven.’ Zo begint Ellen Söentken de inleiding van “De zeven ondeugden van vrouwelijke managers – Excelleren met vrouwelijkheid”. Mijn nieuwsgierigheid werd meteen getrokken door deze titel, die van jou toch ook Sister? Ik voel me persoonlijk niet aangesproken tot de `watjes’ want anders zou ik ook geen blogs en columns schrijven voor mijn Sisters over Sisterhood en female empowerment. Dat heeft namelijk niets met `watjes’ te maken en alles met kracht en verbinding.

Ellen heeft haar boek ingedeeld in drieën; De zeven hindernissen, De zeven ondeugden en In zeven stappen naar de top. Nu ben ik zo iemand die niet persé van voren naar achteren leest. Nee, ik ben meer het ongeduldige, en vooral nieuwsgierige type. Ik lees de inhoudsopgave, gretig op zoek naar de `interessante’ onderdelen die ik het liefst meteen verslind. Net zoals wanneer ik in een restaurant zit en de menukaart bekijk. Ik kijk dan eigenlijk vrijwel meteen naar de desserts waar ik het liefst meteen aan zou beginnen. Een grappige anekdote is dat mijn moeder ooit (onbewust) 3 desserts heeft besteld (vooraf, hoofdgerecht en nagerecht).

Laat ik bij de les blijven Sister. De zeven ondeugden spreken mij het meest aan van de drie delen. Ik geef het maar meteen toe. Okay, nu ga ik me nóg kwetsbaarder opstellen; ondeugd `Verleiden’ vind ik het meest spannend van de zeven.

Sister, het begrip `verleiden’ begrijpen wij toch meteen? Wij voelen dit haarfijn aan, zo is het toch? Zie je wel eens van die kleine meisjes die precies weten hoe ze zich moeten gedragen om te verleiden? Vaders zijn er vaak heel gevoelig voor.  Ellen zegt in haar boek, `Deze vrouwen hebben `het’. Je kent ze wel, die collega’s  waar alle mannen voor vallen en waar menig vrouw jaloers op wordt. Ev’Yan Whitney noemt het `the too much woman’. Ik krijg meteen associaties met de krabbenmand (of krabbenton zoals mijn dierbare Sister Sadhana het noemt). Ik vraag me altijd af wat `te’ betekent. Te veel, te weinig, te groot, te klein….voor wie? Wie bepaalt dat het `te’ is? Zit er niet een oordeel in waarmee de ander zijn `ding’ projecteert op jou?

Ellen zegt dat een echte verleidster de aandacht naar zich toe weet te trekken en een groot publiek aan zich weet te binden. Er zit ook een gevaar in deze eigenschap. Zoals de vrouwen die jou benijden en jaloers zijn, zijn er ook de heren die jou gaan mijden als jouw verleiding er dik bovenop ligt. Verleiden op de werkvloer is een groot taboe. Doseren en de juiste timing is hier de kunst.

Ellen eindigt het deel Verleiden met een zelftest. Ben je een ijskoningin/muurbloem, lekker wijf of stoeipoes? Ik bedenk dat ik het lekkere wijf wil zijn. Iemand die zich durft te laten zien, niet persé aardig gevonden wil worden, haar vrouwelijkheid niet dimt en niet kan camoufleren dat ze er is.  Ik wens dat iedere sister die vrouw is waar zij zich goed bij voelt, `gewoon’ een leuk wijf dus. Welk wijf ben jij trouwens?