“Schat, ik moet echt naar kantoor! Help jij Pim en Simone met hun schoolopdrachten?”. Terwijl Michiel zich naar buiten haast, geeft hij zijn vrouw Saskia nog snel even een kus en roept hij zijn kinderen toe: “Doen jullie wel je best met de online lessen jongens?”. En weg is Michiel. Saskia die ook een full time management functie heeft blijft achter met de kinderen. Zij organiseert en plant haar werk vanuit een thuiswerk setting zodat zij haar taken als moeder, werknemer en schoolassistent strak weet te combineren. Ze heeft er ongemerkt een job bijgekregen zonder dat hier een salaris tegenover staat. Het is niet zo dat je altijd geld moet ontvangen als je een bepaalde inspanning levert maar toch wil ik het benoemd hebben omdat we in mijn optiek niet alles als vanzelfsprekend moeten gaan zien.

Is de situatie die ik schets herkenbaar in je eigen privé situatie of bij vrienden of vind je het allemaal overtrokken en uit verhouding? Het zal me niets verbazen als de geschetste situatie ontkent wordt want we zijn als vrouw kampioen in ontkennen want je hoeft namelijk geen actie te ondernemen op een niet bestaand probleem. Stel dat het wel herkenbaar is dan nog blijf je loyaal aan je partner want die arme man werkt altijd zo hard en is altijd zo leuk met de kinderen. Dat jij zelf ook een drukke fulltime baan hebt met dito verantwoordelijkheden doet er niet zo veel toe of is simpelweg minder relevant want jij bent vrouw dus ook moeder als er sprake is van een gezin.

Als je een met z’n vieren op 50m2 woont dan kan ik me er iets bij voorstellen dat je af en toe naar kantoor gaat of naar een andere rustige plek waar je ongestoord kunt werken. Maar stel dat dit de situatie is, is dit dan een soort alleen recht voor mannen of kunnen vrouwen ook van dit recht gebruik maken. Het is niet zo dat de man dit zomaar doet. Wij laten dit als vrouw simpelweg gebeuren. Ik ben dus de laatste die de man de schuld zal geven. Mijn partner en ik werken in principe thuis dus wij moeten ook een modus vinden voor thuiswerken en het begeleiden van de kinderen. Wij gaan als het echt nodig is afwisselend een paar momenten in de week naar een rustige plek buitenshuis om ons werk te doen. Dit doen we alleen als het echt nodig is en dan ook nog zo kort mogelijk. Als er harmonie is in een gezin en er geen onderliggende relatie problemen zijn dan moet het voor de meesten van ons te organiseren zijn.

Shit, het is 18.00 uur en Michiel belt. “Schat, ik kan niet om 18.00 thuis zijn om gezellig met elkaar te eten want mijn manager in de VS heeft nog een zoom call ingeschoten en die kan ik echt niet laten gaan”.
Terwijl Michiel deze woorden uitsprak, dacht Saskia: “Shit, jij zou toch boodschappen doen en je zou Pim helpen met zijn wiskunde en hoe haal je het in je hoofd om je af te melden voor het avondeten op het tijdstip dat we je al thuis hadden verwacht? ”. Wat zou jij denken of zeggen als je in de schoenen van Saskia zou staan? Ik weet wel wat ik zou zeggen maar dit laat ik graag aan de verbeelding van de lezer over. Laat ik er dit wel over zeggen. Ik zou hem op z’n minst aangeven dat ik niet blij ben met zijn actie en hem wijzen op het feit dat hij naast werknemer misschien ook nog vader en partner is. Ik weet zeker dat jij dit vanuit jouw vrouw zijn heel erg duidelijk over de buhne kan brengen zonder dat je direct na deze actie online een intake hoeft in te plannen met een echtscheidingsadvocaat. We hoeven niet altijd de lieve vrede te bewaren. Je hoeft niet de hele dag om de beurt piketpaaltjes in de grond te slaan zoals je de haringen van je tent in de grond stampt als je net op de camping bent aangekomen. Op de camping hebben ze overigens wel een wipwap.

Het zou mooi zijn als je je relatie met je partner en kinderen in combinatie met je werk als een soort wipwap ziet. Soms zit jij boven en de andere keer je partner of je kinderen. Als je te lang boven of beneden zit onstaat er spanning want er moet beweging zijn. Dus stop met de huilie huilie modus of met de mantel der liefde bedekken van de weeffout in je relatie. Tot slot hoop ik dat we nu inzien dat we niet 80 uur per week hoeven te werken om succesvol te kunnen zijn.